Find the way!! - Find the way!! นิยาย Find the way!! : Dek-D.com - Writer

    Find the way!!

    เรื่องราวการผจญภัยของเหล่าลูกสัตว์น่ารักในดินแดนปริศนา

    ผู้เข้าชมรวม

    305

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    305

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  25 เม.ย. 58 / 20:45 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      Find the way!!

                กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ ที่แห่งหนึ่ง ลูกสัตว์ 6 ตัวกำลังนอนหลับอยู่ มีมังกรตัวเล็กๆอยู่ 2 ตัว สีเขียวกับสีดำ ลูกหมาป่า ลูกเจี๊ยบ นากหญ้า และ...ตัวมู่

                  หือ? ตัวมู่คืออะไรเหรอ? มู่ก็คือมู่นะสิ เลิกสงสัยได้แล้ว

                  สักพักหนึ่ง ลูกเจี๊ยบก็ตื่นขึ้นและขัน...เอ่อ...ร้องเจี๊ยบๆจนลูกสัตว์ตัวอื่นตื่นตาม ทั้งหมดมองสำรวจสถานที่ ตอนนี้มันอยู่ในที่ๆมันไม่รู้จักและไม่รู้ว่ามันมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ทั้งหมดอยู่ในความตื่นตระหนก

                  ทันใดนั้นเองมังกรดำก็สังเกตเห็นป้ายบอกทางที่เขียนว่า “ทางออก” ชี้ไปยังเส้นทางสายหนึ่ง มันรีบชี้ให้ตัวอื่นเห็น ทุกตัวเลยตัดสินใจเดินไปทางนั้น

                  เมื่อลูกสัตว์เดินไปสักพักก็พบสะพานข้ามแม่น้ำ ลูกสัตว์จึงขึ้นสะพานข้ามแม่น้ำไปอย่างร่าเริง

                ระหว่างที่ลูกสัตว์เดินอยู่บนสะพาน มังกรดำนึกสนุกจึงชวนลูกเจี๊ยบถอนขนนากหญ้าที่เดินทำหน้าเอ๋อมาตลอดทาง

                  มังกรดำเอื้อมขาหน้าออกไปและก็ดึงขนนากหญ้ากลับมา...3เส้น! ส่วนนากหญ้าก็ยังเดินทำหน้าเอ๋อต่อไป ไม่รู้ตัวเลยว่าโดนถอนขนออกมา ลูกเจี๊ยบไม่ยอมแพ้ มันยื่นจะงอยปากออกไปและถอนขนนากหญ้ากลับมา...5เส้น! มันเชิดหน้าแล้วมองมังกรดำ ส่วนนากหญ้าก็ยังเดินทำหน้าเอ๋อต่อไป ไม่รู้ตัวเลยว่าโดนถอนขนออกมาอีกแล้ว

                  ด้วยความต้องการที่จะเอาชนะลูกเจี๊ยบ มังกรจึงเอื้อมขาหน้าออกไปและก็ดึงขนนากหญ้ากลับมา...1กระจุก! ลูกเจี๊ยบเห็นดังนั้นจึงถอนขนนากหญ้าออกมา...1กระจุกใหญ่กว่า!! ยัง!นากหญ้ายังคงไม่รู้ตัว! มังกรดำยื่นขาหน้าไปอีกครั้งและถอนขนนากหญ้า...อ๊ะ! อยู่ๆขาหน้าของมันก็โดนขาสีเขียวจับเอาไว้

                “แฮ่!” มังกรเขียวคำรามใส่มังกรดำกับลูกเจี๊ยบ มันโกรธมากที่ทั้ง2ตัวมาดึงขนนากหญ้าจนหลังแหว่งเป็นหย่อมๆและเตรียมจะพ่นไฟใส่มังกรดำกับลูกเจี๊ยบ และทั้งสองตัวก็รู้ตัวดี พวกมันจึง...

                  วิ่งงงงงงงงงงงงงงงงง! ไม่เอานะ! หนูไม่อยากเป็นมังกรย่าง/ไก่ย่าง!

                  “เอ๋ง!” ทันใดนั้นเอง ลูกหมาป่าก็โดนชนจนตกสะพานโดยไม่ได้ตั้งใจ

                  “เอ๋งๆๆ” ลูกหมาป่าตะเกียดตะกายพยายามขึ้นจากน้ำ แต่ดูเหมือนพยายามเท่าไรก็ไร้ผล มันสำลักน้ำจนแสบปากแสบจมูกไปหมด สะพานและชายฝั่งดูห่างไกลออกไปทุกทีทุกที มันเริ่มจมลงไปใต้น้ำ ไม่รับรู้ภาพหรือเสียงรอบตัวอีกต่อไป แต่มันยังคงดิ้นรน ปาดป่ายขาทั้ง4ไปมาอย่างไม่ยอมแพ้ แต่ในที่สุดสติของมันก็หลุดลอยหายไป

                  .............

                  ..................................

                  ...........................................................

                  ไม่สิ! จะมายอมแพ้ตรงนี้ไม่ได้! จะมายอมตายตรงนี้ไม่ได้เด็ดขาด! ทันทีที่รู้ตัวมันก็ตะเกียดตะกายทันที แต่ขากลับสัมผัสกับอะไรแข็งๆ และไม่รู้สึกถึงแรงต้านน้ำเลย เกิดอะไรขึ้น มันกำลังจมน้ำไม่ใช่หรือ หรือว่ามันจมน้ำตายไปแล้ว ไม่นะ!

                  ลูกหมาป่าลืมตามองรอบตัวด้วยความหวาดกลัว แล้วมันก็พบว่า...

                  ...มันกลับมาอยู่บนบกเรียบร้อยแล้ว และเพิ่งถีบตัวมู่จนล้มหน้าหงาย

                  อ๋อ ที่แท้มันยังไม่ตาย ตัวมู่ที่ว่ายน้ำเก่งที่สุดกระโดดลงไปช่วยมันนี่เอง แต่มันเผลอถีบตัวมู่ไปซะแล้ว ขอโทษด้วยนะ มู่

       

                  เมื่อข้ามสะพานมาได้แล้วลูกสัตว์ก็เดินทางต่อ พวกมันเดินต่อไปเรื่อยๆจนกระทั่งเจอประตูบานหนึ่ง แต่ไม่สามารถเปิดได้ เพราะประตู ล็อกและพวกมันไม่มีกุญแจ ต้องใช้กุญแจถึง3ดอกซะด้วยสิ

                  ทันใดนั้นเองมังกรเขียวก็สังเกตเห็นทางแยกที่แยกออกไป3ทาง มีป้ายบอกทางอันหนึ่งปักอยู่ แผ่นป้ายชี้ไปยังเส้นทางแต่ละสาย บอกว่ามีกุญแจ3ดอกอยู่ที่ปลายทางแต่ละสาย

                  ทุกตัวจึงตัดสินใจแยกออกเป็น3ทีมและเดินไปคนละทาง

                  ทีมที่1 มีตัวมู่กับลูกหมาป่า

                  ทีมที่2 มีมังกรดำกับลูกเจี๊ยบ

                  และทีมสุดท้าย มีมังกรเขียวกับนากหญ้า

       

                  ที่เส้นทางที่ 1

      ตัวมู่กับลูกหมาป่าเดินตามทางไปเรื่อยๆจนสุดทางและก็พบกับ...สัตว์ประหลาดตัวใหญ่มหึมาที่ทำหน้าที่เฝ้ากุญแจเอาไว้

                  “ถ้าอยากได้กุญแจก็ต้องชนะข้าให้ได้ก่อน! แฮ่!”เจ้าสัตว์ประหลาดคำรามก้อง

                  ลูกหมาป่าแยกเขี้ยวกระโจนเข้าหาสัตว์ประหลาดอย่างห้าวหาญ

                  “แฮ่!”เจ้าสัตว์ประหลาดคำรามใส่ผู้มาเยือนอีกครั้ง ยกอุ้งมือขนาดใหญ่เตรียมจะฟาดใส่ลูกหมาป่าที่กำลังพุ่งเข้าหามัน

                  ตูม! ทันใดนั้นก็มีกระสุนน้ำยิงใส่อุ้งมือของสัตว์ประหลาด ทำให้มันฟาดพลาด ที่แท้ตัวมู่นั่นเองที่คอยยิงใส่เจ้าสัตว์ประหลาด ในขณะที่ลูกหมาป่าพุ่งเข้ามากัด

                  การต่อสู้ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว!!

       

                  ที่เส้นทางที่ 2

                  “เจี๊ยบๆๆ”เดินมาได้ไม่เท่าไร ลูกเจี๊ยบก็มองหน้ามังกรดำแล้วบ่นออกมาเป็นภาษาไก่

                  “แฮ่! แฮ่ๆๆ”มังกรดำตอบกลับด้วยภาษามังกร  อย่าถามว่าทำไม 2 ตัวนี้ถึงเข้าใจกัน

                  “เจี๊ยบ!เจี๊ยบๆ”

                  แฮ่ๆ!แฮ่ๆ!

                  “เจี๊ยบๆๆ”

                แฮ่!”

                  จากนั้นทั้งสองก็กระโจนเข้าหากัน ปัดป่ายกรงเล็บเล็กๆและจะงอยปากของพวกมันเป็นพัลวัน ต่างพยายามโจมตีอีกฝ่ายสุดฤทธิ์

      ...ลืมเรื่องกุญแจซึ่งเป็นเป้าหมายหลักไปหมดสิ้น

       

                ที่เส้นทางที่ 3

                มังกรเขียวลากหางนากหญ้าซึ่งไม่รู้ว่าเค้าทำอะไรกันและมันควรทำอะไรให้เดินไปด้วยกันตามทางเดินที่ทอดยาว ทั้ง 2 ตัวเดินไปเรื่อยๆ และมันก็พบกับ...

                  เขาวงกต!!

                มังกรเขียวเริ่มค้นหาเส้นทางอย่างมุ่งมั่นตั้งใจ ส่วนนากหญ้าซึ่งยังคงไม่รู้ตัวว่าควรทำอะไรก็นั่งลงข้างเขาวงกตที่ทำจากพุ่มไม้และแทะใบไม้เล่น

                  เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ มังกรเขียวก็ยังหาทางฝ่าเขาวงกตไม่ได้ มังกรเขียวตัดสินใจนั่งพักสักครู่ พลางครุ่นคิดว่ามันควรเลิกไปทางไหนดี

                  “กึกๆๆๆๆ” อยู่ๆก็มีเสียงดังมาจากทางด้านซ้าย มังกรเขียวจึงหันไปมองและก็ต้องสะดุ้งสุดตัว!

                  นากหญ้า!นากหญ้ามาอยู่ข้างๆมันได้ยังไง!มันจำได้ว่าตนเองอยู่ในเขาวงกตนี่นาลึกมากด้วย นากหญ้าหาทางตามมันมาได้ด้วยเหรอ แต่พอมันหันกลับไปดูก็พบว่านากหญ้าไม่ได้หาทางตามมันมาหรอก...

                  นากหญ้ากัดพุ่มไม้จนแหว่งแล้วเดินเข้ามาตรงๆต่างหาก เออเนอะ แค่กัดต้นไม้จนแหว่งก็เดินผ่านไปได้ทำไมมันไม่คิด

                  มังกรเขียวลุกขึ้นยืน สูดลมหายใจเข้าเต็มปอดและพ่นไฟเผาเขาวงกตจนวอดวาย แล้วจึงลากหางนากหญ้าเดินผ่านออกไป

                  แต่สิ่งที่รอพวกมันอยู่หลังเขาวงกตคือ...เกม picture puzzle ขนาดยักษ์ เป็นเกมที่เอารูปภาพมาตัดแบ่งเป็นรูปสี่เหลี่ยมเล็กๆ 16 อัน และจะมีชิ้นหนึ่งที่โดนตัดทิ้งไป พวกมันจะต้องเลื่อนรูปสี่เหลี่ยมที่เหลือไปมาให้ออกมาเป็นรูปภาพที่ครบถ้วนสมบูรณ์จึงจะได้กุญแจไป

      มังกรเขียวนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งและก็ตัดสินใจยื่นมือไปจับสี่เหลี่ยมอันหนึ่งเอาไว้และ...........พยายามแกะออกมา ซึ่งมันทำไม่สำเร็จเพราะเกมนี้ไม่ได้เล่นแบบนั้น

                  มันจึงเลิกแกะแล้วกลับมานั่งคิดต่อว่า มันต้องทำยังไงถึงจะได้กุญแจดอกนี้ และก็สังเกตเห็นนากหญ้ากำลังเดินเป๋ห่างออกไป มันจึงเดินไปจับหางนากหญ้าแล้วลากมานั่งเป็นเพื่อนมันตรงหน้าเกม picture puzzle

                  นากหญ้านั่งอยู่สักพักหนึ่งจึงค่อยสังเกตเห็นเกม picture puzzle มันลองหยิบๆจับๆดูอย่างสนใจ และด้วยความบังเอิญรึเปล่าก็ไม่รู้ มันเลื่อนสี่เหลี่ยมอันหนึ่งไปต่อกับรูปสี่เหลี่ยมอันข้างๆ ลวดลายที่อยู่บนรูปสี่เหลี่ยมอันนั้นต่อกับลวดลายที่อยู่บนรูปสี่เหลี่ยมอันข้างๆได้อย่างพอดิบพอดี!!

       

                  ที่เส้นทางที่ 2

                  ลูกเจี๊ยบกับมังกรดำทะเลาะกันจนหมดแรง นอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้นทั้งคู่ ทันใดนั้นลูกเจี๊ยบก็นึกขึ้นได้  พวกมันต้องหากุญแจนี่นา!!

                ทั้ง 2 ตัวจึงออกเดินทางตามหากุญแจต่อในที่สุด

                  ทั้งคู่เดินตามทางไปเรื่อยๆจนถึงหน้าผา ที่หน้าผามีป้ายบอกทางอันหนึ่ง เขียนบอกว่าให้ลงไปข้างล่าง

                “พับๆๆๆ”มังกรดำกระพือปีกบินออกไป พลางส่งสายตามาเร่งให้ลูกเจี๊ยบรีบบินตามมา

                  “เจี๊ยบ”ลูกเจี๊ยบมองหน้าผาตรงหน้า  และกางปีกเล็กๆออกด้วยความไม่มั่นใจ ลูกเจี๊ยบหลับตา กลั้นหายใจแล้ววิ่งตรงไปยังหน้าผา! กระพือปีกเล็กๆ 2 ข้างสุดแรงเกิด

                  ........................

                  แน่นอนว่านั่นไม่ทำให้มันบินได้

                  ก่อนจะตกหน้าผาตาย  มันรีบคว้าขามังกรดำเอาไว้ ทำให้มังกรดำซึ่งยังบินไม่แข็งร่วงตามลงไปด้วย

       

                  ที่เส้นทางที่ 1

                  ลูกหมาป่าปีนป่ายอยู่บนตัวของสัตว์ประหลาด  เมื่อมีโอกาสก็งับเจ้าสัตว์ประหลาดทีหนึ่งก่อนจะปีนหลบไปมาบนตัวของเจ้าสัตว์ประหลาดทำให้สัตว์ประหลาดรำคาญมาก  แต่พอมันเอื้อมมือจะเอาลูกหมาป่าออก  ก็โดนกระสุนน้ำของตัวมู่ขัดขวางทุกครั้ง

                  เวลาผ่านไปสักพักใหญ่ๆ เจ้าสัตว์ประหลาดก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมแพ้ ในขณะที่ลูกหมาป่าเริ่มหมดแรง  ตัวมู่สังเกตเห็นจึงคิดจะปิดฉาก มันรวบรวมพลังเตรียมยิงท่าไม้ตาย  แล้วบอกให้ลูกหมาป่าหลบออกมา

                  “มู่!มู่ๆๆๆๆ!

                  “ฮ้ง”

                  ตัวมู่รวบรวมพลังน้ำกลายเป็นลูกบอลสีฟ้าขนาดใหญ่  เตรียมจะยิงใส่สัตว์ประหลาด ทางสัตว์ประหลาดเองกำลังรวบรวมพลังเตรียมจะยิงท่าไม้ตายเช่นกัน  การต่อสู้กำลังจะถูกตัดสินในวินาทีต่อไป!

                  ทันใดนั้นเอง

                  “เจี๊ยบบบบบบ!/แฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่ฮ่!

      ตุ๊บ!

      อยู่ๆ  ลูกเจี๊ยบกับมังกรดำก็หล่นลงมาจากหน้าผาที่อยู่ใกล้ๆ เขาของมังกรดำโดนหัวของสัตว์ประหลาดเข้าพอดี แรงกระแทกทำให้สัตว์ประหลาดถึงกับสลบไปเลยทีเดียว

      การต่อสู้ถูกตัดสินในวินาทีนี้จริงๆด้วย...

      ตัวมู่อ้าปากค้าง ลูกบอลสีฟ้าขนาดใหญ่สลายไปอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ร่างของสัตว์ประหลาดสลายไป ก็ปรากฏกุญแจขึ้น 2 ดอก

      ลูกสัตว์ทั้ง 4 นิ่งมองกุญแจทั้ง 2 ดอกอยู่สักพัก

      “โฮ่งๆๆๆ!”ลูกหมาป่าเห่าทำลายความเงียบ หลังจากนั้นก็ทั้งเห่าทั้งหอนโวยวายว่ามันกับตัวมู่อุตสาห์ต่อสู้อย่างองอาจห้าวหาญแต่การต่อสู้ดันจนลงด้วยวิธีนี้ซะอย่างนั้น

      “แฮ่ๆๆๆๆ!”มังกรดำเถียงลูกหมาป่ากลับ มันอุตสาห์จัดการเจ้าสัตว์ประหลาดให้ลูกหมาป่าไม่เห็นสำนึกบุญคุณมันเลย

      ตัวมู่ไม่สนใจลูกหมาป่ากับมังกรดำที่กำลังเถียงกัน มันรีบเดินไปเก็บกุญแจทั้ง 2 ดอกมา จะได้กลับบ้านซะที

      “เจี๊ยบ!”ลูกเจี๊ยบร้องเสียงดังเพราะพึ่งนึกขึ้นมาได้ว่า มันจะทำทางแยกออกมาเป็น 2 ทางทำไม ทั้งๆที่ปลายทางของทั้ง 2 ทางเป็นที่เดียวกัน น่าเสียดายที่ไม่มีใครสามารถตอบมันได้

       

      ที่เส้นทางที่ 3

      ทายซิว่าเกิดอะไรขึ้น!

                นากหญ้าแก้ปริศนาสำเร็จแล้ว!!! แต่มันทำได้ยังไงนั้น ยังคงเป็นปริศนาที่โลกยังไม่เข้าใจ มังกรเขียวแทบไม่เชื่อสายตาตนเอง

                  ทันใดนั้นกุญแจก็ปรากฏออกมา มังกรเขียวรีบคว้ากุญแจเอาไว้ด้วยความดีใจ แต่มันดีใจได้ไม่นาน ก็พบว่านากหญ้าเดินเข้ารกเข้าพงไปไกลแล้ว จึงเดินไปหานากหญ้าแล้วจับหางลากกลับมาอย่างเซ็งๆ

       

                  หลังจากนั้น ลูกสัตว์ทั้งหมดก็กลับมารวมกันที่ประตู เมื่อไขกุญแจทั้ง 3 ดอกเข้าไปประตูก็เปิดออก

      ลูกสัตว์ทั้งหมดเดินผ่านประตูไปอย่างร่าเริง

      ในที่สุดพวกมันก็ได้กลับบ้านสมใจ...

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×